ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد اول)
هوشنگ كامكار به سال 1325 در شهر سنندج پا به عرصه‏ى وجود نهاد، موسیقى را از كودكى نزد پدر و با نواختن سنتور آغاز كرد، سپس به فراگیرى ویولن و تئورى موسیقى ایرانى و تئورى موسیقى علمى جهانى پرداخت و پس از چندى در همان سالهاى نخست، در كلاس موسیقى صبا كه زیر نظر پدرش اداره مى‏شد به تدریس پرداخت، پس از اتمام تحصیلات دوره‏ى متوسطه به تهران مى‏رود و در هنرستان عالى موسیقى ملى ثبت نام مى‏نماید و در این هنرستان به نواختن ویولن كلاسیك و تئورى موسیقى علمى مى‏پردازد و پس از اتمام یك دوره‏ى یكساله به سنندج برمى‏گردد و چند سال به عنوان كارشناس موسیقى در فرهنگ و هنر این استان، به تدریس مى‏پردازد. وى در سال 1348 وارد دانشكده‏ى هنرهاى زیبا دانشگاه تهران مى‏شود و در رشته‏ى آهنگسازى با عنوان شاگرد اول فارغ‏التحصیل مى‏گردد و بلافاصله براى ادامه‏ى تحصیل موسیقى راهى ایتالیا مى‏شود و مدت یكسال در آكادمى «سانتاچى چیلیا»ى رم به فراگیرى «هارمونى»، فوگ و كنترپوآن مى‏پردازد. هوشنگ كامكار، سپس راهى آمریكا شده و دوره‏ى فوق لیسانس در رشته‏ى تاریخ موسیقى را در دانشگاه موسیقى «سانفرانسیسكو» به پایان رساند و در اسفندماه 1357 به تهران برگشت و چندین ترم در دانشكده‏ى هنرهاى زیبا، دانشگاه فارابى (هنرستان موسیقى) به تدریس موسیقى پرداخت. وى علاوه بر آهنگسازى و تدریس در مجامع دانشگاهى، در زمینه‏ى نظرى موسیقى نیز داراى تألیفات و ترجمه‏هایى است كه از آن میان «دستگاه شور و فرمهاى آهنگسازى سنتى ایران» رساله‏ى پایان تحصیلى او به زبان انگلیسى، «موسیقى روسیه در قرن نوزدهم» و ترجمه‏ى كتاب «اصول اركستراسیون» اثر: «ریمسكى كورساكف» است كه به چاپ رسیده و ترجمه‏ى كتاب «هارمونى قرن بیستم» اثر: «پرسى چتى» و «فوك وانوانسیون» اثر: «جان ورال». از ساخته‏هاى هوشنگ كامكار كه اكثراً براى اركستر سنفونیك، گروه كر، آواز و سازهاى سنتى و ملى ساخته شده، مى‏توان از: «گل همیشه بهار» 1359 با صداى شهرام ناظرى، «كنسرتینو» براى تار و اركستر 1360 بر اساس چهار مضراب حسن علیزاده، «كجایید شهیدان خدایى» 1361 بر اساس شعر مولانا با صداى بیژن كامكار موسیقى متن فیلم «پل آزادى» كه در دومین جشنواره‏ى سینمایى فجر برنده‏ى جایزه‏ى اول شد، نوار كاست «بهاران بیایید» 1364 با صداى شهرام ناظرى و بیژن كامكار، نوار كاست «در گلستانه» 1367 بر روى اشعار سهراب سپهرى با صداى شهرام ناظرى و نوار كاست «بیا حافظ» 1368 با صداى بیژن كامكار و از كارهاى دیگر وى بر روى اشعار نیما و یك «كنسرتینو» براى سنتور و اركستر مى‏باشد. سبك آهنگسازى كامكار تركیبى از نغمات، ملودیها، سازهاى فولكلوریك و سنتى با جنبه‏هایى از تكنیك و دستاوردهاى موسیقى علمى جهانى است كه خود آن را «موسیقى ملى ایران» مى‏نامند این اصطلاح قبلاً در موسیقى ما به صورتهاى مختلف به كار برده مى‏شد ولى در مفهوم جدید خود براى اولین بار، بعد از انقلاب به جریانى كه از كلنل وزیرى شروع شده بود توسط هوشنگ كامكار مطرح شد و به طور كامل از دیگر انواع موسیقى ایران متمایز گردیده.
فعالیت ها : : مشاهیر / هنر / موسيقي